Separatory tłuszczu – rodzaje, działanie, zasady montażu i eksploatacji

2025-02-27 11:03
Separatory tłuszczu – rodzaje, działanie, zasady montażu i eksploatacji
Autor: Gettyimages, Archiwum prywatne Separatory tłuszczu to kluczowe urządzenia chroniące kanalizację przed zanieczyszczeniami, niezbędne w gastronomii i przemyśle spożywczym

Separatory tłuszczu odgrywają kluczową rolę w ochronie instalacji kanalizacyjnych przed nadmiernym obciążeniem tłuszczami i olejami pochodzącymi z gastronomii, przemysłu spożywczego i innych zakładów. Prawidłowy dobór, lokalizacja oraz regularna konserwacja tych urządzeń mają bezpośredni wpływ na ich efektywność działania oraz zgodność z przepisami.

Spis treści

  1. Separatory tłuszczu a ochrona sieci kanalizacyjnej przed zanieczyszczeniami
  2. Separatory tłuszczu – rodzaje, zasada działania, przeznaczenie
  3. Przepisy i normy dotyczące stosowania separatorów tłuszczu w lokalach gastronomicznych
  4. Zasady montażu i lokalizacji separatorów tłuszczu
  5. Separatory tłuszczu – konserwacja i czyszczenie
Pogadane Zbudowane. Jak wybrać dobry rekuperator?
Materiał sponsorowany
Materiał sponsorowany

Separatory tłuszczu a ochrona sieci kanalizacyjnej przed zanieczyszczeniami

Separatory tłuszczu to specjalistyczne urządzenia stosowane w systemach kanalizacyjnych obiektów gastronomicznych, przemysłu spożywczego i innych miejsc generujących tłuszcze w ściekach. Ich celem jest oddzielenie i zatrzymanie tłuszczów oraz olejów roślinnych i zwierzęcych, które mogą powodować zatory i osady w kanalizacji. Dzięki temu zapobiegają zanieczyszczaniu sieci kanalizacyjnej oraz poprawiają efektywność oczyszczania ścieków.

Stosowanie separatorów tłuszczu ma kluczowe znaczenie dla infrastruktury kanalizacyjnej, ale jest też istotne ze względu na ochronę środowiska. Tłuszcze i oleje przedostają się do kanalizacji głównie w wyniku działalności lokali gastronomicznych oraz zakładów przetwórstwa spożywczego. Ich nagromadzenie w systemie prowadzi do zmniejszenia przepustowości rur, a w skrajnych przypadkach do całkowitego zatkania przewodów. W warunkach beztlenowych tłuszcze ulegają rozkładowi, co może prowadzić do powstawania siarkowodoru, przyczyniającego się do korozji rur i elementów betonowych.

Separatory tłuszczu odgrywają istotną rolę w ochronie oczyszczalni ścieków – wysokie stężenie tłuszczu w dopływających ściekach może zakłócać procesy biologicznego oczyszczania, obniżać efektywność osadu czynnego oraz prowadzić do pływania i gnicia osadów. Projektowanie, dobór i eksploatacja separatorów tłuszczu powinny przebiegać zgodnie z normami oraz wymaganiami technicznymi (np. PN-EN 1825). 

Separatory tłuszczu – rodzaje, zasada działania, przeznaczenie

Separatory tłuszczu można podzielić według zasady działania na grawitacyjne (mechaniczne), fizykochemiczne i biologiczne.

Najczęściej stosowane są mechaniczne separatory tłuszczu, które działają na zasadzie różnicy gęstości. Tłuszcze lżejsze od wody wypływają na powierzchnię, a cięższe składniki ścieku (np. szlam, substancje stałe) opadają na dno. Aby skutecznie rozdzielić te fazy, należy ustabilizować przepływ – zmniejszyć prędkość i zapewnić odpowiedni czas retencji ścieków. Konieczne dla zapewnienia efektywności procesu i uniknięcia awarii jest regularne usuwanie oddzielonego tłuszczu. To również ważne z uwagi na zgodność z normami środowiskowymi. Sposób opróżniania separatorów różni się w zależności od typu urządzenia i jego konstrukcji – może być ono ręczne lub zautomatyzowane. Regularne opróżnianie separatora zapobiega jego przepełnieniu i minimalizuje ryzyko zatorów. W dużych instalacjach odpady tłuszczowe są pompowane do punktów odbioru, a następnie wykorzystywane m.in. w przemyśle chemicznym lub do produkcji biopaliw.

Mechaniczne separatory tłuszczu nie eliminują drobnych cząstek tłuszczu ani substancji rozpuszczonych. Cechują się wysoką efektywnością działania, niskim kosztem inwestycyjnym i eksploatacyjnym, są też łatwe w konserwacji. Tego typu separatory tłuszczu sprawdzają się w lokalach gastronomicznych, zakładach przetwórstwa spożywczego itp. 

Do usuwania tłuszczów wykorzystuje się także różne systemy biologiczne. W celu zwiększenia efektywności działania i zmniejszenia częstotliwości opróżniania separatorów, stosuje się biopreparaty zawierające enzymy i mikroorganizmy. Rozkładają one tłuszcze na prostsze związki, co ogranicza osadzanie się tłuszczu w rurach oraz redukuje nieprzyjemne zapachy. Należy jednak zaznaczyć, że stosowanie biopreparatów nie zastępuje regularnej konserwacji i opróżniania separatora.

Zaawansowaną grupą urządzeń do oddzielania tłuszczu ze ścieków są fizykochemiczne separatory tłuszczu. To urządzenia, które usuwają tłuszcze i oleje ze ścieków poprzez kombinację procesów mechanicznych, fizycznych i chemicznych. Zasada działania tych systemów opiera się na wykorzystaniu separacji grawitacyjnej, a ponadto również:

  • koagulacji i flokulacji – dodatek koagulantów (np. sole żelaza, glinu) powoduje łączenie się małych cząstek tłuszczu w większe agregaty, ułatwiając ich usunięcie;
  • chemicznego rozkładania tłuszczów – zastosowane utleniacze lub środki emulgujące rozbijają tłuszcze na substancje łatwiejsze do usunięcia;
  • filtracji i sedymentacji – oddzielone zanieczyszczenia zatrzymują się w osadnikach. 

Separatory fizykochemiczne są zalecane wówczas, gdy klasyczne separatory mechaniczne okazują się niewystarczające. Cechują się wysoką skutecznością i umożliwiają usunięcie emulsji tłuszczowych, które nie mogą być oddzielone w separatorach grawitacyjnych. Obsługa tych systemów jest jednak bardziej złożona i kosztowna. Wadą jest także ryzyko powstawania odpadów chemicznych. Separatory fizykochemiczne znajdują zastosowanie w szczególności w dużych zakładach przemysłowych, gastronomicznych, chemicznych i farmaceutycznych, ale także w innych branżach wymagających skutecznego usuwania tłuszczów ze ścieków.

Przepisy i normy dotyczące stosowania separatorów tłuszczu w lokalach gastronomicznych

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, właściciele lokali gastronomicznych, w których powstają ścieki zawierające tłuszcze, są zobowiązani do zainstalowania odpowiedniego separatora tłuszczu. Obowiązek ten wynika z następujących aktów prawnych:

  • Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków: uwzględnia m.in. zakaz wprowadzania do kanalizacji odpadów stałych, które mogą prowadzić do zatorów, w tym tłuszczów i olejów;
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi: określa warunki odprowadzania ścieków, w tym dotyczące konieczności stosowania separatorów tłuszczu;
  • ​​Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie: odwołuje się do zaleceń ochrony sieci kanalizacyjnej oraz do wymogu montażu separatorów tłuszczu w określonych sytuacjach.  

Wymagania dotyczące projektowania, instalacji i eksploatacji separatorów tłuszczu są zawarte w normie PN-EN 1825. To kompleksowy zbiór wytycznych, których celem jest zapewnienie bezpiecznego, skutecznego i zgodnego z przepisami systemu separacji tłuszczu. Oprócz wyżej wymienionych norma precyzuje także m.in. wymagania wydajności, materiał wykonania, rodzaje, zasady montażu, wytyczne dotyczące utrzymania separatorów tłuszczu. 

Zasady montażu i lokalizacji separatorów tłuszczu

Montaż i umiejscowienie separatora tłuszczu wymaga uwzględnienia poniższych ogólnych aspektów technicznych i normatywnych: 

  • montaż jak najbliżej źródła ścieków tłuszczowych;
  • zapewnienie łatwego dostępu do konserwacji, serwisowania i opróżniania;
  • zabezpieczenie systemu przed mrozem;
  • przewody wlotowe i wylotowe instalowane zgodnie z przepisami, z materiałów odpornych na ścieki zawierające tłuszcz;
  • zapewnienie możliwości pobierania próbek ze ścieków;
  • przestrzeganie wymaganej średnicy i spadku rury w zależności od nominalnego rozmiaru separatora, zgodnie z odpowiednimi normami;
  • sprawdzenie istniejących rur pod kątem dopasowania rzędnych do separatora;
  • wykonanie podłączeń do przewodów kanalizacyjnych za pomocą uszczelnień;
  • zapewnienie prawidłowego kierunku przepływu wody przez urządzenie;
  • przestrzeganie instrukcji montażu producenta oraz zasad BHP;
  • zapewnienie właściwej wentylacji zgodnie z obowiązującymi przepisami;
  • odpowietrzenie przewodów wlotowych i wylotowych;
  • stosowanie przepompowni (gdy nie można zapewnić przepływu grawitacyjnie);
  • zapewnienie wypoziomowania dna wykopu i odpowiedniej nośności, wysokości naziomu i warunków gruntowych (separatory tłuszczu do zabudowy w gruncie);
  • uwzględnienie wymagań lokalnych (np. obszary ochrony wód);
  • przymocowanie tabliczki znamionowej oraz oznaczeń zgodnych z wymaganiami producenta. 

Separatory tłuszczu – konserwacja i czyszczenie

Wszystkie separatory tłuszczu obowiązuje bezwzględna zgodność z normą EN 1825, stosowanie się do instrukcji producenta, w tym regularne opróżnianie, czyszczenie, konserwacja separatora. Są to działania niezbędne dla zapewnienia bezpiecznej i bezawaryjnej pracy całego systemu. 

Po zainstalowaniu separatora tłuszczu system należy sprawdzić pod kątem szczelności; w tym celu układ zazwyczaj napełnia się czystą wodą. W razie wykrycia nieszczelności, trzeba niezwłocznie podjąć odpowiednie działania naprawcze. Uruchomienie separatora powinno zostać odnotowane w protokole uruchomienia.

Do separatora tłuszczu można wprowadzać wyłącznie ilość ścieków zgodną z jego przepływem. Niedopuszczalne jest wprowadzanie do urządzenia nieodpowiednich zanieczyszczeń – np. wody deszczowej czy ścieków zawierających fekalia, które mogą zaburzyć działanie separatora. 

Czyszczenie separatora tłuszczu powinno odbywać się regularnie, w zależności od intensywności użytkowania i obciążenia separatora. Wymagana częstotliwość czyszczenia wynosi od 1 do 3 miesięcy. W przypadku obiektów o dużym przepływie ścieków zaleca się czyszczenie nawet co 2 tygodnie. Wszystkie daty i wyniki przeprowadzonych kontroli, opróżniania separatora, konserwacji i testów, usuwania usterek, należy dokumentować w dzienniku obsługi. Jest to wymagane zarówno przez normy, jak i przepisy prawa (np. w ramach audytów środowiskowych).

Przeglądy eksploatacyjne separatorów tłuszczu powinny odbywać się co najmniej raz na pół roku, nawet jeśli separator nie był jeszcze zapełniony. W przypadku urządzeń wyposażonych w filtry należy regularnie sprawdzać ich stan. Wymianę filtrów przeprowadza się zazwyczaj co 3–6 miesięcy, zależnie od obciążenia systemu. Uszkodzone lub zanieczyszczone filtry należy niezwłocznie wymienić.

Murator Plus Google News

Obowiązek utrzymania separatorów tłuszczu w dobrym stanie technicznym, tak aby skutecznie spełniały swoje zadanie, wynika z obowiązujących przepisów prawa i norm. Producent urządzenia powinien dostarczyć szczegółowe wytyczne dotyczące konserwacji, czyszczenia i częstotliwości opróżniania zbiorników.

Murowane starcie
Ścieki - szambo czy oczyszczalnik. MUROWANE STARCIE
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.