Certyfikat LEED - cel, wymagania, punktacja w certyfikacji budynków

Certyfikat LEED (ang. Leadership in Energy and Environmental Design) to system wielokryterialnej oceny budynków (m.in. przemysłowych, biurowych, mieszkalnych czy hotelowych). Jaki jest cel systemu certyfikacji LEED? Jakie warunki muszą spełniać budynki, aby uzyskać certyfikat LEED?

Spis treści

1. Certyfikat LEED: co to jest, cel, punktacja
2. Różnice w certyfikatach LEEDv4.0 a 4.1
3. Certyfikat LEED - warunki wstępne (prerequisites)
4. Certyfikat LEED - plan kontroli erozji i sedymentacji
5. Zarządzanie odpadami budowlanymi wymaganiem LEED
6. Działania wykonawcy pozwalające na uzyskanie punktów w certyfikacji LEED
7. Certyfikat LEED - podsumowanie

Certyfikat LEED: co to jest, cel, punktacja

Certyfikat LEED to wielokryterialna ocena budynków (m.in. przemysłowych,biurowych, mieszkalnych czy hotelowych). Celem stworzenia systemu certyfikacji było wyróżnienie tych nieruchomości,których wpływ na środowisko został znacząco ograniczony.Działania projektowe i wykonawcze wymagane w LEED pozwalają na uzyskanie obiektu energo- i wodooszczędnego, o wysokiej jakości środowiska wewnętrznego i budowie prowadzonej w sposób zrównoważony. Otrzymanie certyfikatu LEED jest wyróżnieniem na tle innych obiektów i niekiedy wręcz obowiązkowym wymogiem stawianym przez przyszłych użytkowników budynku.

Zagadnienia LEED podzielone są na kategorie, w ramach których występują warunki konieczne do spełnienia, aby uzyskać certyfikat, oraz kredyty, których realizacja zapewnia określoną liczbę punktów. Maksymalnie można uzyskać ich 110 (100 podstawowych oraz 10 dodatkowych w kategorii innowacje). Suma zdobytych punktów przekłada się na konkretny poziom certyfikatu:

• 40–49 pkt.: Certified (certyfikowany),
• 50–59 pkt.: Silver (srebrny),
• 60–79 pkt.: Gold (złoty),
• 80–110 pkt. Platinum (platynowy).

W zależności od uwarunkowań projektowych punkty można uzyskiwać za różne aspekty, począwszy od lokalizacji, dostępu do transportu, usług aż po wykazywanie oszczędności w zużyciu wody i energii.

11 zagadnień jest ściśle powiązanych z działaniami generalnego wykonawcy i podwykonawców na budowie. Są wśród nich dwa warunki konieczne oraz kredyty, za które można zdobyć do 18 punktów. Bez zaangażowania generalnego wykonawcy i odpowiedniego kierowania budową nie da się uzyskać certyfikatu LEED. Dlatego tak ważne jest, by wykonawca i jego podwykonawcy byli świadomi spoczywającego na nich obowiązku prowadzenia budowy zgodnie z wymaganiami systemu certyfikacji. Konieczna jest również ścisła współpraca wykonawcy z konsultantem ds. LEED, który na placu budowy kontroluje spełnienie wymagań i, w przypadku gdy jest to konieczne, zaleca wprowadzenie działań naprawczych.Generalny wykonawca zajmuje się zagadnieniami znajdującymi się w działach: zrównoważone tereny (ang. Sustainable sites), materiały i zasoby (ang. Materials and resources), jakość środowiska wewnętrznego (ang. Indoor environmental Quality).

Różnice w certyfikatach LEEDv4.0 a 4.1

System oceny LEED został wprowadzony w 2000 roku. Na przestrzeni lat ulegał on aktualizacjom wraz ze zmieniającymi się standardami w branży nieruchomości. Najnowsza wersja systemu to LEEDv4.0, wydana w 2013 roku, zaś od 2018 można rejestrować projekty również w wersji LEEDv4.1. Wersje 4.0 i 4.1 obecnie obowiązują równolegle. W przypadku rejestracji budynku w systemie LEEDv4.0 istnieje możliwość „podmiany” poszczególnych kredytów na wersję 4.1, nie ma natomiast możliwości zastosowania wymagań LEEDv4.0 po rejestracji w wersji LEEDv4.1.

Pomiędzy poprzednią wersją systemu LEEDv3 (LEEDv2009) a LEEDv4.0 nastąpiła diametralna zmiana w podejściu do kredytów materiałowych. Nowe wymagania mają na celu stymulację rynku nieruchomości, a szczególnie rynku produktów wykorzystywanych w procesie budowlanym. Jednakże wymagania zdefiniowane w wersji LEEDv4.0 były trudne, a nawet wielokrotnie niemożliwe do zrealizowania. Zespoły projektowe nie były w stanie zdobyć niezbędnej dokumentacji, aby wykazać zgodność z wymaganiami kredytów. W nowej wersji LEEDv4.1 kryteria zostały obniżone i dostosowane do realnych możliwości rynku.

Certyfikat LEED - warunki wstępne (prerequisites)

W systemie LEEDv4.0 zdefiniowano dwa wymagania konieczne, związane ze sposobem prowadzenia budowy:

• plan kontroli erozji i sedymentacji (ang. Construction Activity Pollution Prevention),
• plan zarządzania odpadami budowlanymi (ang. Construction andDemolition Waste Management Plan). Wymaganie dotyczące odpadów zostało jednak usunięte z warunków wstępnych w LEEDv4.1 i włączone do kredytu dotyczącego tego zagadnienia.

Certyfikat LEED - plan kontroli erozji i sedymentacji

Jednym z wymagań LEED jest stworzenie planu kontroli erozji i sedymentacji na budowie, zgodnego z amerykańskim standardem EPA Construction General Permit (CGP). O ile w Stanach Zjednoczonych spełnienie tego kryterium jest standardową praktyką budowlaną, o tyle w Polsce należy wprowadzić dodatkowe działania mające na celu zapobieganie erozji gleby, zanieczyszczeniu wód i powietrza. Do takich działań należy np. zastosowanie pełnego ogrodzenia, które zabezpiecza przed roznoszeniem się pyłu, zapewnienie odpowiednich naturalnych buforów, chroniących okoliczne wody powierzchniowe, zagwarantowanie ochrony zieleni (przede wszystkim drzew) znajdującej się na terenie inwestycji, użycie myjki do kół, sprzątanie ulic, w przypadku gdy błoto zostanie wyniesione na kołach pojazdów budowlanych,zabezpieczenie wpustów kanalizacyjnych przed zanieczyszczeniem poprzez zastosowanie np. geowłókniny czy przygotowanie odpowiedniego, utwardzonego wyjazdu na teren budowy.

Z punktu widzenia ekologii i zrównoważonego prowadzenia budowy powyższe przykłady wymagań EPA Construction General Permit, a tym samym wymagań LEED, są racjonalne i zrozumiałe. Niestety niektóre zapisy budzą sprzeciw kierowników budów jako kosztotwórcze, jak np. stworzenie odpowiednio szczelnego punktu mycia betoniarek, tak aby zanieczyszczenia powstające w czasie ich płukania nie przedostawały się do gruntu. LEED zwraca również uwagę na ład i porządek panujący na budowie, utwardzone miejsce składowania, bezpieczne przechowywanie materiałów szkodliwych czy niebezpiecznych. Potwierdzanie spełnienia wymagań polega na przygotowaniu raportu z datowanymi zdjęciami. Zaleca się robienie zdjęć i kontrolowanie placu budowy w cyklu tygodniowym oraz po każdych dużych opadach czy innych intensywnych zjawiskach pogodowych.W Polsce wdrożenie planu kontroli erozji i sedymentacji może nieść ze sobą dodatkowe koszty wynikające np. z konieczności zamontowania ogrodzenia pełnego lub ażurowego pokrytego geowłókniną czy zastosowania myjki do kół pojazdów budowlanych i konstrukcji związanego z tym odpowiedniego osadnika.

Zarządzanie odpadami budowlanymi wymaganiem LEED

Wymaganiem LEED jest opracowanie i wdrożenie planu zarządzania odpadami budowlanymi, mającego na celu zmniejszenie ich ilości wysyłanej na składowisko. W warunku wstępnym nie ma wymagań dotyczących ilości odpadów, jakie należy poddać recyklingowi czy powtórnie wykorzystać. Wykonawca ma określić 5 typów materiałów, co do których zakłada, że nie zostaną zdeponowane na składowisku. Najefektywniejsza zawsze okazuje się segregacja na placu budowy, jednakże LEED nie zabrania segregacji zmieszanych odpadów przez wyspecjalizowaną firmę poza terenem budowy.Generalny wykonawca jest zobowiązany do:

• zbierania kart przekazania odpadów,
• zestawienia wagi lub objętości przekazanych odpadów wraz z informacją o ilościach zdeponowanych na składowisku, poddanych recyklingowi czy ponownemu wykorzystaniu. Spełnienie tego wymagania nie wiąże się obecnie w Polsce ze zwiększeniem kosztów budowy. W dużych miastach firmy zajmującesię odbiorem odpadów budowlanych w większości przypadków znają już wymagania LEED i wiedzą, jak przygotowywać potrzebną dokumentację.

Działania wykonawcy pozwalające na uzyskanie punktów w certyfikacji LEED

Plan jakości powietrza wewnętrznego

Kolejnym zagadnieniem poruszanym przez LEED jest plan jakości powietrza wewnętrznego (ang. Construction Indoor Air Quality Management Plan). Opracowanie i wdrożenie na budowie zapisów tego dokumentu pozwala na uzyskanie 1 punktu.

Wymaganiem kredytu jest opracowanie planu, który będzie uwzględniał działania zarówno podejmowane w czasie trwania robót budowlanych oraz w okresie przed zasiedleniem obiektu. Na etapie budowy należy spełnić wymagania SMACNA (ang. Sheet Metal and Air Conditioning National Contractors Association), zdefiniowane w rozdziale 3 IAQ Guidelines for Occupied Buildings under Construction, w zakresie środków kontrolnych dla budynków mieszkalnych (w przypadku LEED wszystkie typy obiektów muszą spełnić wymagania dla budynków mieszkalnych). Ponadto należy chronić materiały absorpcyjne przed wilgocią poprzez odpowiednie ich składowanie i ochronę przed wpływem czynników atmosferycznych.Nie należy również w trakcie prac budowlanych włączać docelowych central wentylacyjnych, chyba że zostaną zamontowane dodatkowe filtry powietrza w klasie F5 i przed rozpoczęciem użytkowania budynku będą wymienione na nowe (zgodne z projektem).Ponadto LEED zakazuje używania wyrobów tytoniowych wewnątrz obiektu oraz w odległości 8 m od wejścia.Wdrożenie planu jakości powietrza pozwala nie tylko uzyskać wyższą jakość powietrza wewnętrznego dla docelowego użytkownika budynku, lecz również obniżyć koszty dzięki wymogowi dbania o materiały budowlane. Działania w ramach planu jakości powietrza wewnętrznego obejmują m.in.:

• zabezpieczanie kanałów wentylacyjnych przed zabrudzeniem (np. przez zaklejanie folią wlotów i wylotów),
• stosowanie niskoemisyjnych produktów wykończeniowych,
• przechowywanie materiałów absorpcyjnych na paletach zabezpieczonych przed warunkami atmosferycznymi,
• izolowanie przestrzeni z pracami brudnymi od wykończonych już przestrzeni,
• bieżące sprzątanie,
• odpowiednie planowanie prac (np. aby roboty mokre były wykonywane przed instalowaniem materiałów chłonnych).

Certyfikowane projekty nie mają zazwyczaj problemu z udokumentowaniem spełnienia wymagań kredytu. W przypadku projektów z dużą liczbą podwykonawców trudnością jest koordynacja prac i zaangażowanie pracowników w realizację zaleceń. Wymagana dokumentacja na cele certyfikacji obejmuje raporty z kontroli na budowie oraz datowane zdjęcia potwierdzające wdrażanie zapisów planu. Zaleca się kontrole w cyklu tygodniowym.

Plan zarządzania odpadami budowlanymi

Rozwinięcie wymagań warunku wstępnego w LEEDv4.0 znajduje się w kredycie dotyczącym zarządzania odpadami budowlanymi, w którym można uzyskać aż 2 punkty. Przyznawane są one za uzyskanie odpowiednich progów recyklingu lub ograniczenie ilości wytworzonych odpadów podczas budowy i wyburzeń.Kredyt dopuszcza dwie możliwości spełnienia wymagań:

• opcja 1 – uzyskanie odpowiedniego procentu recyklingu i/lub odzysku odpadów (50% – 1 punkt, 75% – 2 punkty), przy czym konieczne jest udokumentowanie recyklingu odpowiedniej ilości strumieni odpadów;
• opcja 2 – redukcja ilości wytworzonych odpadów na budowie (uzyskanie poniżej 12,2 kg/m2 budynku pozwala na zdobycie 2 punktów).

W przypadku LEEDv4.1 wymagania są złagodzone:

• w opcji 1 możliwe jest uzyskanie tylko 1 punktu za odzysk/recykling 50% odpadów,
• w opcji 2 można otrzymać 1 punkt za ograniczenie ilości odpadów do 75 kg/m², 2 punkty za 50 kg/m² powierzchni brutto budynku.

Należy pamiętać, że kredyt wymaga udokumentowania również odpadów pochodzących z rozbiórki istniejących budynków (jeśli takie prace były wykonywane). Opcja druga wymaga działania nie tylko ze strony wykonawcy, ale również przemyślanych rozwiązań projektowych, gdyż ideą jest wytworzenie jak najmniejszej ilości odpadów w myśl zasady 3R – „reduce – reuse – recycle” czyli „ogranicz – użyj ponownie – zrecyklinguj”.

Tak jak w przypadku spełnienia wymagania wstępnego kredyt ten nie generuje dodatkowych kosztów, ale wiąże się ze skrupulatnymi działaniami dokumentującymi ilość powstających odpadów i stopień ich ponownego wykorzystania/przetworzenia.

Ocena jakości powietrza wewnętrznego

Kredyt związany z oceną jakości powietrza wewnętrznego pozwala na uzyskanie maksymalnie 2 punktów. Wymagania definiowane są dwojako:

• opcja 1 – przedmuchanie budynku (przed wprowadzeniem się użytkowników lub w trakcie użytkowania obiektu) – możliwość uzyskania 1 punktu,
• opcja 2 – testy powietrza – możliwość uzyskania 2 punktów. W większości projektów w Polsce stosuje się pierwszą opcję – przedmuchanie budynku. Jest to pewny wariant uzyskania punktu, jednakże spełnienie wymagań zależy od wielkości zainstalowanych central wentylacyjnych, które muszą mieć możliwość dostarczenia odpowiedniej ilości powietrza w relatywnie krótkim czasie wynikającym z przerwy pomiędzy zakończeniem budowy a wprowadzeniem się użytkowników.

Jeśli harmonogram prac budowlanych nie pozwala na skorzystanie z opcji 1, LEED dopuszcza zastosowanie opcji 2, czyli badania jakości powietrza. Ta opcja jest rzadko wykorzystywana w Polsce. Wynika to z faktu, że urządzenia pomiarowe muszą mieć odpowiednią dokładność pomiaru i mało firm w Polsce dysponuje sprzętem spełniającym wymagania LEED. Badania te są również dość drogie, a im większy budynek i więcej punktów pomiarowych, tym wyższe koszty. Ostatnią, lecz zdaje się najważniejszą, kwestią jest fakt, że pomiary mogą wykazać niezgodność z wymaganiami LEED, czyli przekroczenie stężenia niektórych wskaźników, mimo spełniania kredytu LEED dotyczącego zastosowania niskoemisyjnych materiałów.

Dla LEEDv4.0 lista wskaźników jakości powietrza obejmuje PM10, PM2,5, ozon, tlenek węgla, TVOCs oraz listę 35 lotnych związków organicznych.

W przypadku LEEDv4.1 wymaganie dotyczące pomiarów jakości powietrza zostało zmodyfikowane i podzielone na dwie ścieżki, pozwalające na uzyskanie 1 lub 2 punktów. Otrzymanie 1 punktu jest możliwe, gdy spełnione są kryteria jakości powietrza dla takich wskaźników, jak tlenek węgla, PM10, PM2,5 i ozon, drugi punkt można natomiast uzyskać po spełnieniu wymagań dotyczących stężenia 12 lotnych związków organicznych. Mimo złagodzenia wymagań, nadal trudno znaleźć firmę dysponującą odpowiednim sprzętem pomiarowym, a ponadto koszty takich pomiarów są wysokie.

Materiały budowlane i wykończeniowe w wymaganiach LEED

Zagadnienie materiałów budowlanych i wykończeniowych poruszane jest w kilku kredytach (nazwy kredytów zgodnie z LEEDv4.0):

• Redukcja oddziaływania w cyklu życia budynku (MRc Building Life Cycle Impact Reduction),
• Ocena i optymalizacja budynków – Deklaracje środowiskowe produktów (MRc Building Product Disclosure and Optimisation – Environmental Product Declarations),
• Ocena i optymalizacja budynków – Pozyskiwanie surowców (MRc Building Product Disclosure and Optimisation – Sourcing of Raw Materials),
• Ocena i optymalizacja budynków – Składniki produktów (MRc Building Product Disclosure and Optimisation – Materials ingredients),
• Materiały niskoemisyjne (EQc Low-Emitting Materials).

Jak podkreślono na początku, zadaniem LEED jest stymulacja rynku produktów budowlanych. W tym celu LEED stworzył potrzebę odpowiedniego dokumentowania składu i wpływu wyrobów na środowisko.

• LCA, czyli ocena cyklu życia i podejście cyrkularne w projektowaniu fasad

Redukcja oddziaływania w cyklu życia budynku

Kredyt dopuszcza uzyskanie punktów za pomocą 4 różnych ścieżek:

• opcja 1 – ponowne wykorzystanie budynku zabytkowego,
• opcja 2 – renowacja opuszczonego lub zaniedbanego budynku,
• opcja 3 – ponowne wykorzystanie budynku i materiałów,
• opcja 4 – ocena cyklu życia całego budynku.

W kryterium tym ocenie podlega ogólny wybór rozwiązań projektowych i wykonawczych, a nie konkretne produkty. Poprzez zaadaptowanie budynku historycznego można w znaczący sposób ograniczyć wpływ inwestycji na środowisko. Zmniejszeniu ulega bowiem ilość nowych materiałów budowlanych kupowanych na cele realizacji inwestycji.

Opcję 2 lub 3 najlepiej wykorzystywać w przypadku budynków bez znacznych wyburzeń, gdyż oceniana jest ilość zachowanych materiałów. W opcji 4 ocena cyklu życia jest rozwiązaniem uniwersalnym, które można zastosować do wielu różnych rodzajów budynków. W tym wariancie obiekt podlega ocenie pod kątem wpływu na środowisko w cyklu życia w 6 poniższych kategoriach:

• potencjał globalnego ocieplenia (gazy cieplarniane), w CO2e,
• niszczenie stratosferycznej warstwy ozonowej, w kilogramach CFC-11e,
• zakwaszenie gleby i źródeł wody, w molach H+ lub kilogramach SO2e,
• eutrofizacja, w kilogramach równoważnika azotu lub równoważnika fosforanu,
• powstawanie ozonu troposferycznego, w kilogramach NOx, O3 eq lub etenu,
• wyczerpanie nieodnawialnych zasobów energii, w MJ przy zastosowaniu CML/wyczerpaniu paliw kopalnych w TRACI.

Największy wpływ na ostateczny wynik analizy ma technologia budowy i materiały wykorzystywane w czasie realizacji inwestycji. W pierwotnym zamyśle LCA powinno być narzędziem do podejmowania decyzji projektowych, które dzięki wielu iteracjom pomaga podjąć decyzje ograniczające wpływ inwestycji na środowisko. Niestety w Polsce wielokrotnie analizy LCA są robione już „po fakcie”, a wynik to tylko ocena stanu ostatecznego. Kredyt dotyczący analizy cyklu życia budynku został uproszczony w wersji LEEDv4.1 i obecnie większość projektów rejestrowanych w wersji 4.0 „podmienia” wymagania dla opcji 4.1.

Deklaracje środowiskowe produktów

Kredyt pozwala na uzyskanie 2 punktów w dwóch różnych opcjach:

• stosowanie produktów mających produktowe deklaracje środowiskowe (EPD) typu III, zgodne z ISO 14025 i EN 15804 (lub ISO 21930), o zakresie minimum od kołyski do bramy (ang. Cradle to Gate) – należy użyć minimum 20 produktów spełniających wymóg, pochodzących od 5 różnych producentów,
• optymalizacja wieloparametrowa – wymaga wykorzystania certyfikowanych materiałów, których wpływ na środowisko wyrażony we współczynniku globalnego ocieplenia, niszczenia stratosferycznej warstwy ozonowej, zakwaszenia gleby i źródeł wody, eutrofizacji, powstawaniu ozonu troposferycznego oraz wyczerpywaniu nieodnawialnych zasobów energii jest poniżej średniej branżowej.

W Polsce spełnienie opcji, dotyczącej EPD, jest stosunkowo proste i nie powinno przysporzyć wykonawcy większych trudności. Realizacja opcji 2 jest natomiast bardzo trudna i zazwyczaj w ogóle nie zakłada się uzyskania tego punktu. W przypadku opcji 1 najistotniejszy jest fakt, że oprócz udokumentowania odpowiedniej ilości produktów z EPD nie ma innych wymaganych kryteriów.

Pozyskiwanie surowców

W LEEDv4.0 punkty w tym kredycie można uzyskać poprzez zastosowanie dwóch różnych ścieżek:

• opcja 1 – sprawozdawczości dotyczącej źródeł surowców i wydobycia,
• opcja 2 – praktyki w zakresie pozyskiwania surowców.

Niestety nie tylko w Polsce przemysł budowlany nie ma odpowiedniego systemu raportowania wpływu produkcji na wydobycie surowców. Niektóre firmy dokumentują te informacje, jednakże ich sprawozdania nie spełniają wymagań LEED. W tym przypadku, niestety, poprzeczka w LEEDv4.0 została zawieszona zbyt wysoko i rynek nie sprostał tym wymaganiom. W wersji LEEDv4.1 opcję tę całkowicie usunięto i zastąpiono przez rozszerzoną wersję opcji 2.

Ta ostatnia wymaga udokumentowania odpowiedzialnego pozyskania materiałów budowlanych (minimum 25% całkowitej wartości produktów budowlanych zainstalowanych na stałe musi spełniać wymagania tej opcji). Produkty kwalifikujące się to:

• materiały mające potwierdzenie o udziale producenta w programie rozszerzonej odpowiedzialności,
• materiały pochodzenia biologicznego spełniające wymogi Standardu Zrównoważonego Rolnictwa Sieci Zrównoważonego Rolnictwa (ang. Sustainable Agriculture Network’s Sustainable Agriculture Standard),
• produkty drewniane, certyfikowane przez Forest Stewardship Council lub jej odpowiednik,
• materiały ponownie wykorzystane,
• materiały o znaczącej zawartości składników pochodzących z recyklingu.

W polskich projektach najczęściej stosuje się produkty zawierające materiały pochodzące z recyklingu. Są to – beton, stal, aluminium, szkło oraz certyfikowane drewno.

Wielu dostawców materiałów zna już wymagania LEED i ma opracowane odpowiednie dokumenty na potrzeby certyfikacji. W zależności od technologii budowy trudność może sprawić uzyskanie odpowiedniego progu kosztowego.

Składniki produktów

Certyfikacja LEEDv4.0 przewiduje trzy ścieżki udokumentowania spełnienia wymagań:

• opcja 1 – raportowanie składników materiałowych,
• opcja 2 – optymalizacja składu materiałów,
• opcja 3 – optymalizacja łańcucha dostaw.

W przypadku opcji pierwszej można posłużyć się min. etykietami „Cradle to Cradle”, „Health Product Declaration” czy „Declare”. Co ważne – należy wykazać zawartość chemiczną produktu na poziomie co najmniej 0,1% (1000 ppm).

W przypadku opcji 2 (optymalizacji składu materiałów) przewiduje się alternatywną ścieżkę dokumentacji dla projektów poza USA – optymalizację REACH. Celem jest bowiem zinwentaryzowanie składników chemicznych materiałów do 100 ppm i ocena każdej substancji w odniesieniu do listy autoryzacyjnej – załącznik XIVREACH, listy ograniczeń – załącznik XVII REACH, i listy kandydackiej SVHC (wersja obowiązująca w czerwcu 2013 roku), a także udowodnienie, że żadna taka substancja nie znajduje się w produkcie.W przypadku opcji 3 zwraca się uwagę m.in. na odpowiednie przekazywanie informacji o składzie produktów w całym łańcuchu dostaw, a także ich wpływie na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi oraz środowisko.Co istotne, nie wszystkie karty zdrowotne produktów (ang. Health Product Declaration) czy karty REACH mają inwentaryzację składników z odpowiednią dokładnością. Nie wystarczy więc wybrać produkty z odpowiednimi certyfikatami, konieczna jest weryfikacja dokładności podanego składu. W LEEDv4.1 obniżono progi spełnienia wymagań, co sprawia, że punkty są bardziej osiągalne.

Materiały niskoemisyjne

Wymagania tego kredytu, w porównaniu do innych zagadnień materiałowych w LEED, mają realny wpływ na jakość środowiska wewnętrznego w budynku. W przypadku tego kredytu najlepiej stosować wymagania wersji LEEDv4.1, gdyż zostały one znacząco złagodzone i uproszczone w stosunku do wersji 4.0. Istnieje tu możliwość uzyskania 3 punktów podstawowych i 1 punktu dodatkowego za przekroczenie wymagań systemu certyfikacji.Kredyt wiąże się z wykorzystaniem grup materiałów o odpowiednio niskim stężeniu lotnych związków organicznych. Oceniana jest zarówno zawartość, jak i emisyjność LZO oraz zawartość formaldehydu.Za spełnienie wymagań dla 2 grup produktów można uzyskać 1 punkt, dla 3 – 2 punkty, a dla 4 – 3 punkty.

Punkt dodatkowy jest przyznawany za realizację wymagań dla 5 kategorii. Produkty podzielone są na następujące kategorie: farby i pokrycia, kleje i uszczelniacze, podłogi, panele ścienne, sufity,izolacja, meble, drewno kompozytowe. Coraz więcej producentów w Polsce dysponuje odpowiednią dokumentacją pozwalającą na spełnienie wymagań LEED. Niestety produkty te mogą kosztować więcej niż materiały stosowane standardowo.

Jednakże o ile użytkownik budynku nie zauważy, czy bryłę wybudowano z produktów, które uzyskały certyfikat EPD czy też nie, to na pewno odczuje różnicę, jeśli produkty wykończeniowe będą miały niską zawartość lotnych związków organicznych (LZO). Te ostatnie są bowiem wielokrotnie współodpowiedzialne za syndrom chorego budynku SBS (SBS, ang. Sick building syndrome). Mogą wywoływać takie objawy, jak bóle głowy, wysuszenie oczu, gardła i skóry, łzawienie, niemożliwość koncentracji. Przy długotrwałym narażeniu mogą pojawić się uszkodzenia płuc, zawroty głowy, otępienie. Wiele z tych substancji ma również właściwości kancerogenne i mutagenne.

Tak więc w przypadku tego zagadnienia spełnienie wymagań LEED ma bardzo duże przełożenie na użytkownika budynku i komfort jego pracy. Wraz ze zwiększającą się świadomością ludzi dotyczącą szkodliwości niektórych produktów, realizacja wymagań tego kredytu ma szansę stać się jednym z priorytetowych wymagań przyszłych najemców.

Certyfikat LEED - podsumowanie

Analizując wymagania certyfikacji LEED dla etapu wykonawczego, można dostrzec wiele zdroworozsądkowych wymogów, które realnie stanowią wartość dodaną do projektu i w jawny sposób ograniczają wpływ inwestycji na środowisko i zdrowie człowieka. Uzyskanie punktów czy spełnienie warunków koniecznych wiąże się z konkretnymi działaniami pojedynczych osób na budowie. Stosowanie niskoemisyjnych materiałów, dbanie o czystość instalacji budynkowych, poszanowanie materiałów budowlanych to działania, które wpływają na jakość wykonania obiektu, a tym samym komfort pracy przyszłych użytkowników budynku.

Segregacja odpadów, ograniczenie zanieczyszczenia gleby, wód czy powietrza powinny być natomiast standardowymi działaniami przy każdym projekcie, niezależnie czy jest on certyfikowany, czy nie. W przypadku certyfikowania obiektu spełnienie wymagań LEED musi być wpisane w wymagania kontraktowe. Jeśli obiekt nie ubiega się o certyfikat, warto zastanowić się natomiast nad zaadaptowaniem niektórych wymagań LEED jako normy wykonania budynku.W sytuacji gdy stoimy w obliczu nieodwracalnych zmian klimatycznych, należy podejmować wszelkie działania, począwszy od poziomu jednostki, mogące przyczynić się do zminimalizowania szkód środowiskowych wywołanych działalnością człowieka.